Bela Mı Can Mı Şiiri - Ömer Korkmaz

Bir nai ile sarsıldı ahvalim
Kime sorsam çare bulmaktan uzak
Kış öyle vurduda çatladı takvim
Baharı sorsam gelmekten uzak

Düştü yekpare canım araziye
Döndü bir yüzünü ati maziye
İhvan sardı sanki toprak değil bu
Cismim kalmadı karıştı tahkiye

Bin nev bela sürükler beni hicrana
Hayat gündüze pare pare doğan papatya
Kurtulmak çabası cefakar bir gül
Geriye kalan tek bir ömür o ömrü tutan ecelden pranga

Cahil bırak kırsın direksiyonu berhaneye
Bir pişmanlık süzülür elbet dününden bugüne
Ölüm gelince gözünün önüne
Ciğer el olur eller yakar çepeçevre

Bir rica duyulur devrin sokaklarından
Bir rical duyurur devin dudaklarından
Bunca isticalin sebebi ne
Yitmiş en kılcalı dahi candan