Haykırır sükûtu, surdadır nöbet
Ölüm kement atıp, güler ölüme
Son durak ezelde, ilk nasıl ebet?
İç kendi kanını, çıldır kelime!
Akıl sudan kova, hakikat kuyu
Çözdüğüm her suâl, cevaba perde
Yaktım da suları yıkayan suyu
Güneşi ıslatan o ateş nerde?
Ara dur kendini belâ hastası
Sen varsın yokluğu çıldırtan yokta
Rûhun bedenine deli yaftası
Yay sensin kendine çevrilen okta!
(26/06/1997 Kayseri)
Serdar TuncerKayıt Tarihi : 7.4.2003 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüce gönüllü Abim Sağolunuz... Yüreğiniz dert görmesin.
Mu hab bet le...
TÜM YORUMLAR (4)