Bela Gözlerin Şiiri - Bilal Karaman

Zaman üzülmüyor acımıyor
Eylül kapıya dayanmış
Ödün vermiyorken kendinden
Her şey o kadar dokunaklı
Daha çok kırılgan dünden

Gecelerin göklere uzanan derinliği
Dudaklarında güz çiçeği
Tümcesi yüklemi hecesi pür dikkat
Sanma ki tanımıyorum seni
Tam tamına eskizsiz her an
Kırpmadan gözümü
Bütün gün şarkılar dinledim
Yalnızca aşk şarkıları
Neyin kabahatidir ateşi sus ile boğmak
Bir tek aşka yetmezken binlercesi

Merhabasız elvedasız neyin nesi
Sevmeden sevişmeden
Yakmadan titretmeden
İnmeden tepeden tırnağa
Aşk mı batarmış öyle
Kalpleri ölüm sessizliğine gömen

Güldürme beni
İki gönlün savaşından
Devran döner adamlık mı kalırmış
Neyi topladın geriye üşümeden

Kıvılcımın, mumun
Güneşin gücü yeter ancak
Gördüklerine isim vermeye
Ilık bir rüzgârdır
İnatlardan tozu silen

Değdiyse gözlerin gözüme
Yokla bak göreceksin
İçindeki bütün renkler eladır

Mutluluğu kızıştıran kuşların heyecanı

Ah be canım
Onlar ne güzel tatlı beladır…