Bela Gözlerin Şiiri - Adem Yazar

Pişmanlığım senden sonra başladı
Gözümün önünde halâ gözlerin
Heryerde peşime düştü taşladı
Yakamı bırakmaz bela gözlerin

Sen gittin, gönlümde huzur bulmadı
Yokluğunda birim iki olmadı
Senden sonra evim-barkım kalmadı
Muhtaç etti beni çula gözlerin

Aşkınla dolaşan hasta köleyim
Bir göreyimde sonra, öl de! öleyim
Sen gelemiyorsan söyle geleyim
Çağrınla düşürsün yola gözlerin

Biliyorum aşkım benimdi hata
Ben razıyım dönde küfre tokata
Bu kadar dize ve bukadar kıta
Yazdırdı sonunda ela gözlerin

Sen pekçok haklısın, nekadar kızsan
Bana kıyamazdın halâ o kızsan
Oturupta şöyle bir mektup yazsan
Mührünüde bassın pula gözlerin

Şimdi dön diyorum gözlerimde nem
Dönde şu halimi gör be birtanem
Yabancı bir kalbe girme istemem
Bakmasın bir başka kula gözlerin.