Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Hiç kimse tanımıyordu kimdiler
Gece garın saati bela çiçeği
Üçüncü mevki bir vagona bindiler
Anlaşıldı erkeğin gideceği
Bir şeyden vazgeçmiş gibiydiler
Bir türlü karısına bakamıyordu
Ayaküstü birer bafra içtiler
Gece garın saati bela çiçeği
Şimdiden bir yalnızlık içindeydiler
Karanlık gelmişi geleceği
Birdenbire sapsarı kesildiler
Vagonlar usul usul kımıldıyordu
Kayıt Tarihi : 11.10.2000 10:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

vagonlar sessizce uzaklaşırken
bir hayatın külleri savrulur rüzgâra
gece garın saati bela çiçeği
Şiir,
Öyle böyle değil
"Belayı tadı, tuzu" sayanların
O yaşamı...
Rahmetle, saygıyla nesli tükenmeye yüz tutan "Ulusalcı" şair..
Çünkü Sirkeci Garı hiçbir yere gidemeyenlerin mekanıdır zihnimde.
Ayrıca, sayın kurul, yetmiş küsur bin yetkili şair üyesi olan bir sitede, günün şiirine yorum yapan kişi sayısının neden bir elin parmaklarını geçmediğini ve bunun sebeb-i hikmetinin ne olduğunu hiç düşündüler mi acaba?
TÜM YORUMLAR (11)