Boş olan sofrasın dolu kaldıran
Taptuk Emre’nin dilidir Yunus
Doğruluğu odunlarla gösteren
Allahın sevgili kuludur Yunus
Sırtında heybesi topluyor tahıl
Yunus bir derviştir erer mi akıl
Hacı Bektaşi ocağında bir vekil
Her iyilik sonunda anılan Yunus
Mevlana’yla döndü hakkın yolunda
Sarı Saltuk’la erdi gönül’ün sırrına
Hiç kemlik olur mu pirin yoluna
Ummanı deryadır akarsan Yunus
Nefis ile Nefes aynı şey değil
Aşılmadık başı büyük dağ değil
Zaman çok değişti eski çağ değil
İlim şehrinde okursan Yunus
Şah Hatay’ı, Seyyid Nesimi ve Fuzuli
Pir Sultan Abdal’ın gönlümde yeri
Mestan-i unutur mu o pir Virani’leri
Dilimden düşmeyen kelamdır Yunus
02.03.2010
Bektaş Bekir Dişbudak
Kayıt Tarihi : 2.3.2010 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir çok Şair arkadaşım Yunus'ca Şirrle yazınca bir denemede ben yazıyım dedim beğenilerinize sunuyorum
Biz Yunusuz yunus bizdir diyemedik
Bundan gayri demeliyiz
Biz bizi iyi meth etmeliyiz
TÜM YORUMLAR (2)