Yazıyor,Yazıyor,Yazıyor
Yoksulun Sefaletini
Zenginin Kefaletini Yazıyor
Nerde Elini Muhtaça Uzatan O Büyük Yürekler
O Yüreklerin Nasıl Taş Kesildiğini Yazıyor
Ardına Bakmadan Geçti Günlerim Birer Birer
Bir Tarafta Neşe Dolu Günlerim
Bir Tarafta Yıkılmadan Duramayan
Kumdan Hayaller
Ne Yana Çevirsem Yüzümü Orda Ben Varım
Korkuyorum Biraz Sanki
Duvarda Bir O Yana Bir Bu Yana Sallanan Saati Dinliyorum
Kapı Çalınacak Birazdan Biliyorum Beni Alıp Gidecekler
Arkadamdan Kimileri İyi Sözler Söyleyecek
Kimileri Belki Beddualar Edecekler
Rüzgar mıydı Yoksa Fırtınamı Bilmiyorum
Öyle Bir Çarptın ki Beni
Darmadağın Bile Olamadım
Sanki Bir Vardım
Bir Yok Oldum
Fethedilmemiş Kalemsin Sen Benim
Ordular Yollaya Yollaya Bıktığım
Karşına Bir Başına Çıktığım
Meydan Okumamsın Sen Benim
Ne Top,Ne Tüfek Yıktı Bu Aşkı
Elimden Tutuşu Bir Döneme Bedel
Gözlerime Bakışı Bir Ömüre Bedeldi
Kanatlanamazdım Onun Yanında
Kanatlarım YokOlurdu
Sanki Yaralı Bir Kuş Gibiydim
Yaşam ne demek diye sorarım bazen kendi kendime
Düşünürken bir o limanda bir bu limanda bulurum kendimi
Yoksulunu da görür bu gözler
Ezilenini de görür bu gözler
Mazlumun kanını omzunda madalya diye taşıyanını da
Zalimin zulmü altında yaşayanını da
Gelen Kışa Sorarım Seni
Boynunu Eğmiş Dallara
Dökülen Yapraklara Sorarım Seni
Her Yatağa Yatışımda Ensemde Hissederim Nefesini
Ha Bugün Ha Yarın Diye Diye Bekliyorum
Yaşayan Bir Ölü Gibiyim
İçimde Tarif Edilemez Bir Acı
Sanki Güzel Bir Hayatın Son Günü
Sensiz Bir Hayatın İlk Günü Gibiyim
Yüzüme Ne Yana Çevirsem Hep Bir Duvar
Yeni Doğan Bir Bebeğin Annesine İlk Haykırışı Gibiydi Sana Sevdam
O Kadar Masum,O Kadar Temiz,O Kadar Saftı,ki
Ne Çabuk Kirlettin Defterin Beyaz Sayfalarını
Yapmak Bu Kadar Zor Yıkmak Bu Kadar Kolaymıydı,ki
Ben Neyim,ki Senin İçin Değil Mi Ey Zalim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!