Bektaş Bahtiyar 13.02.1953 yılında Edirne-Havsa kazasının Musulca köyünde doğdu.
Ailesi 1957 yılında İstanbul’a göçtü. Harici dünyada Berberlik mesleğini icra etti.
Bektaşi Babası (ve aynı zamanda Zakir) olan babası Behlül Bahtiyar’ın
elinden düşürmediği bağlama enstrümanı; Bektaş Bahtiyar’ın hayatında dönüm noktası oldu.
Babasının “Bektaşi Babası” ve “Zakir” olması dolayısıyla kulağı Bektaşi Nefesleri ile doldu taştı.
1979 yılında Bektaşi Halife Babası Hüseyin Avni Özöz’den nasip aldı. (Bektaşiliğe intisap etti.)
1984 yılında Dervişlik makamına yükseldi. 1991 yılında dergâha Merkez Babası oldu.
Yıllar boyu Ayin-i Cemlerde / Bektaşi Muhabbetlerinde binlerce “Nefes” seslendirdi.
2000 yılında Kalan Müzik’ten “Rumeli Bektaşi Nefesleri” adlı CD ve Kaseti piyasaya çıktı.
Bektaş Bahtiyar aynı zamanda Semah eğitmenidir ve 15 yıldır Folklor Kurumu’nda bağlama sanatçısıdır. Evli olup, 2 çocuk babasıdır ve İstanbul’da ikamet etmektedir.
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!