Beşer huzur ararken, her yeri kâbus sarmış.
Sinelerde sessizlik, kalplerimiz kararmış.
Tüm mefhumlar karışmış, tepetaklak gerçekler.
Sisler dağıldığında gerçeği görecekler.
Kime ne anlatırsın düşünceler karanlık.
Makam, mevki ve mala esir olmuş insanlık.
Haramlar mubah olmuş, mukaddesat tar u mar.
Böyle zillet içinde yaşamak neye yarar.
“Kasvetli rüyadayız, bu rüyada bitecek.
Gece koyulaşsa da elbet şafak sökecek.”
Kayıt Tarihi : 15.8.2014 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!