Biz söylenmemiş onca söze sahipken,
Ayrı ayrı yerlerde susup,
Aynı yoksullukla ağlıyorduk.
Ne geldiğimiz yer belliydi,
Ne gideceğimiz yeri biliyorduk.
Yollar ve yılanlar aynı şeyi anlatıyordu,
Anladığımız kadarıyla ılık ve kıvrılarak yürüyorduk.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…