Bekletme Şiiri - Önder Karaçay

Beklemeye değecek diye bekliyoruz

Gece gündüzü
Gündüz geceyi bekletir gibi

Beklenen gelecekse
Güzeldir beklemek

Sevecek ise sevilen
Aşka bedeldir

Beklediğin geldiyse
Doğru duraktır

Ömrümüz yarına odaklanarak
Beklemekle geçiyor

Hasta şifayı ve ölümü
Birlikte bekliyor

Bekleyen kendine gelene kavuştu
Giden ve arayan ise istediğine

Olmayacak bir nedeni
Geri gelmeyecek bir gideni bekliyoruz

Bir bekleyeni olmalı insanın
Sen kendinden geçsen bile
Senden vazgeçmeyen bir bekleyeni

Sevdiğini hiç ayrılmayacakmış gibi sevenler
Gittiğinde geri gelecekmiş gibi bekler

Gelir mi?

Bekliyoruz sıramızı
Acıya veya kısa mutluluklara
Kavuşmak için

Bekledikçe beklediğimizden ve kendimizden soğuyoruz

Yalnızlığımız çok bekledi
Kalabalık etmeyenler yüzünden

Beklemiyorsa insan mutludur demektir

Beklenen gelmesi gereken yere geç geliyor
Geldiğinde de bekleyen olmuyor
Bekleyen ve beklenen bir türlü denk gelmiyor

Beklediğim halde
Beklediğim yere gelmezsen yar
Neye yarar

Kimseden bir şey bekleyip
Mutlu olmak mümkün değildir
Mutluluk beklemeden de gelir

Kelebek gibidir aşk
Peşinden koşarsan senden kaçar
Uçmasına izin verirsen
Beklemediğin bir anda gelip yüreğine konar

Sana sarılmak sıramı bile
Yıllarca bekledim

Bekleyenler kaybeder
Mazeret hep kazanır

Herkesin beklediği kadar da gideni var
İçinden bir türlü uğurlayamadığı

Seni senden habersiz beklerken
Üzerine sen gelsen
Bekleyip kaybetmediğimi bir görsem

Bekletme

Önder Karaçay