Arıyorum hayatta bazen sessizce
Durgun öfkesiz uslanmış zamanı,
Sararmış mısralar arasında kilitli
Kalmış keyifsiz tembel zamanı…
Issız soğuk durakta asla gelmeyen
Yorgun bir otobüsü bekler gibi,
Hemen geliverecek diye bir gün
Umutsuzca bekliyorum zamanı…
Savrularak yağışını karın iç çekip
Seyrediyorum derinden önce,
Dinliyorum sonra esen fırtınanın
Kulaklarımı delen hırçın sesini…
Hüznü yere dökülmüş saatlerin
Tek tek geçtiğini hissediyorum,
Umarsız bir pembe sızı eşliğinde
Bedenimden aşağı süzüldüğünü…
Soğuk ve kalın duvar arkasına
Saklanıyorum hiç üşenmeden,
Tutunabilmek için zor hayata
Kurşun geçirmez cinsinden…
Başındayım sıcak kor sobanın
Bekliyorum efkârlı kış gününde,
Ellerimi ovuşturuyorum sıkıca
Gelecek elbet diye hâlâ zamanı…
Kayıt Tarihi : 6.2.2017 15:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Soyalar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/06/bekliyorum-zamani-2.jpg)
selam ve dualarımla
Bir şey, birileri ya da öylesine işte.
TÜM YORUMLAR (35)