Açtım ellerimi karanlık gecelerde
Gözlerimi kapadım ve sadece usulca
Ağladım ve ağlıyorum...
İçinde öylesessiz fırtınalar kopuyor ki;
Her an sinir krizleri geçiriyorum
Acı ve acının en büyüğü
Soruyorum kendime;
Yasamak ve yaşamanın sebebi
Cevabı bir türlü bulamıyor
Bu kahırla ağlıyor ve ağlıyorum...
Mutluluk ufukta bir yerde
Belki Güneşin belki de dağın arkasında
Yüzümde bir tebessümle
Bekliyorum ve bekleyeceğim...
Hayat oyle acımasız ve zalim ki
Şanki mutluluğu yakaladığımda
Hiç bitmeyecek bir his verir
Ve yine hayat öyle acımasız ki
Hep acıyı hisseder,hep içten ağlar ve
Hep mutlu görünürsün
Öyle zor ki hayatta olmak
Öyle zor ki havadaki nefesi solumak
Ellerimi uzatıyorum sonsuz mutluluğa
Kaçıyor ellerimde hayal görmüşüm
Mutluluk hiç uğramamış ki bana
Belki bir gün ruhum yorgun düşecek
Yaşlanacak cılız bedenim
Belki gözlerimde hiç yaş dinmeyecek
Hiç gülmeyecek yaşlı yüzüm
Ama ben her şeye rağmen
Bekliyorum ve bekleyeceğim...
Kayıt Tarihi : 13.12.2011 15:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insanın yüreğini dokuyor kutlarım
şiir hayatınız da ve yaşamınız da
daima başarılı günler sizinle olsun
TÜM YORUMLAR (2)