Bekliyorum Seni Şiiri - Saliha Öcal

Yelin serin esintisiyle çimlere oturup güne veda
eden gün batımını izlemeye...

Gözbebeğimde kendini görüp sevgi dolu
yansımalara hayran hayran bakmana...

Yanan ateşin yanında karşılıklı hem ısınıp
hem de nağmeler akıtmaya...

Sahilde göle attığımız simit parçalarını kapışan
martıların nağralarını duymaya...

Lalezar bahçesinde dakikalarca arayıpta en güzelini bulup sevdamıza yormaya...

Kadim ağaçların arasında en yaşlısını, hevesle
aşkımıza eş değer tutmaya...

Dalgaları izlerken deryalara dalmayı sadece
Ben ve Sen birlikteliğiyle...

Geceleri herkesler sessizliğe gömülürken
kahkahalarımızın sesinin yankılanmasına...

Soruya cevap hakikati yansıttığında dilimde, öğreteceğim sana deyip kızdırmaya...

Esenlik veren ağacın gölgesinde biz, başım dizlerinde uykuya dalmaya...

Dağın yamaçlarında şehrin manzarasına dalıp
yayılan bitkilerin mis kokularını solumaya...

Kapıyı açanda elinde bir buket papatyaya kırda
uçan kelebek misali sevincime...

Aracın anahtarını alıp,yakalarsan sen,ardımdan
dağ,taş,çayır koşturmaya...

Yemek sofrasında son lokmaları bırakıp doydum deyip yememi sağlamana...

Az bekle kahveleri pişirip geliyorum döndüğümde rüyalar aleminde gezinmene...

Bizi anlatan bir senaryo yaz ne olur,başrolde
biz olan filmi canlandırmaya...

Yağmur altında sırıl sıklam ıslandığımızda hasta
biz,yağarsa tekrar gülümsemene...

Kardan adam yapalım dediğimde tutup beni,
kardan adama çevirmene...

Bir damla gözyaşıma tahammül etmeyip sakın
sakın dur öldürme beni sözlerine...

Yeterki sen iste,imkan dahilinde her şeyi sererim yollarına diyen nidalarına...

Sen uykudayken üzerine döktüğüm buz gibi
suya açılan gözlere, irkilen ruhuna...

Neden hep munzurluk yaparsın sözlerine tövbe
Usta ne öğrettiyse, ben çırak deyişime...

Kek yapanda yardıma gelmene ben sana,un
serptiğimde torbayı başıma bocalamana...

Otobüste kendin oturup,beni ayakta bıraktığında
durakta inip yalnız yolculuğuna...

Yaprak sarma tenceresinin ağzını açtığımda
yeller esintisine hırsız eve girmiş deyişine...

Hastalandığımda sen yerine ben olmalıydım
gözlerinden akan sevgi damlalarına...

Ev temizliğinde ardın sıra kirlettiğinde helke
suyunun başından aşağı dökülmesine...

Beni derse çalıştırdığında dinle beni,kıramam
seni ama sakın gitme ileri sitemlerine...

Kumsalda bisiklet sürerken beni bana bırakıp
ha gayret başarırsın,yerde ben,korkularına...

Yüzerken seni geçtiğimde dur dur dur!ayağıma
kramp girdi iknalarına..

Bilgi yarışında cevap veremeyince, savunma ;
hoca daha burayı anlatmadı esprilerine...

Senle yaşayamadığım çocukluğumu yaşadım
sen mutlu ol yeter,ben aracı olurum duyguna...

Çok beklettin beni daha ne kadar gözüm tozlu
yollarda dona kalacak tabirime...

Bekliyorum seni,ben benle değil senle yaşamak
istiyorum tüm yazdıklarımı...

Mutluluğun akıp gittiği her halde var olmanı
temenni etmem,fıtratın gereği olan arzularıma..

Ben özlemle bekliyorum seni.

25.11.2024 Van/Edremit.