Bekliyorum Seni Şiiri - Menderes Dağlaroğlu

Çok kaba saba, çok hoyratça davrandım
O kıymetli değerini, bilemedim
Oysa ki başlangıçta, sana çok hayrandım
Nasıl geldim ben bu hale, bilemedim

Çekip gitmekte, haklıydın be bebeğim
Bu yüzden sana, asla kızamıyorum
Çok pişmanım, yok oldu geleceğim
Üzüntüden öleceğim, biliyorum

Nerdeyse bitti, konuşma yeteneğim
Her gün oturup, ağlıyorum güzelim
Ruhen fena bozuldu, benim düzenim
Sen gidince, inan ki kalmadı özelim

Öyle heyecan veren, sevgin varmış ki
Tiryakın olmuşum, farkında olmadan
Senin aşkına, öyle alışmışım ki
Duramıyorum, bir gün bile tatmadan

Sahiden bir bilsen kaşı, gözü karam
Her gece, nasıl ateşlerde yanıyorum
Yokluğunda, gönlümle bozuldu aram
Sabahlara kadar, seni arıyorum

Keşke boş bırakmasaydın, sol yanımı
Çok ağrıma gidiyor, böyle yaşamak
Hem şu an, çok kanatıyor vicdanımı
Seninle durmadan, sizli bizli konuşmak

Sana sarılıp yatmayı, çok özledim
Gel de yine ol, evimizin hanımı
Seni kalbimden sevdiğimi, öğrendim
Uğruna feda edeceğim, canımı

Günah çıkaracağım, gün ağarırken
İstersen tövbe ederken, yanımda ol
Bekliyorum seni, yeni gün doğarken
Sarılalım biz, birbirimize bol bol

Umutsuzluk zincirlerini, bir bir kır
Kalmasın bizim aramızda, bir engel
Yapmayacağım kuzum, bir daha dırdır
Kurtul o içinde ki karanlıktan, gel

Seni bana getirir, dolambaçlı yollar
Gerçekten, samimice gelmek istersen
Kısalır, o upuzun bildiğin yollar
Eğer o yolları, umutla yürürsen

Başlayalım yarın, yeni bir hayata
Yapalım senle, eskisi gibi gır gır
Bu ömrümüz geçsin, nara ata ata
Çıkarmayalım çiçeğim, bir daha hır

Artık konuşmayalım ölümlü, kefenli
Her gün, her an hayatı yaşayalım renkli
İkimiz konuşalım yine, senli benli
Bundan sonra, her günümüz geçsin zevkli