Anladım ki ;
Kendini feda etmeyi pek kabullenmişsin .
Fazla yutmuş yine de sevmişsin .
İçinde taşıyacağını sırtında taşımışsın .
Yollarını kaybedenlere yol göstermişsin .
Sürekli hayal kırıklıklarına rağmen ,
İnsanlık bende kalsın deyip
çoklarına merdiven olmuşsun .
Yaşatılan vefasızlıklara dayanamayıp,
İyice içine kapanmışsın .
Sudan bahanelere saklanmışsın .
Hayata küsmüş ,
İnsanlara güvenini kaybetmişsin .
Aklın "Neden?"lere takılmış kalmış ...
Hadi çık gel artık dışarı...
Bitmez bu dünyanın kahrı...
Kayıt Tarihi : 1.8.2019 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
