Bekliyorum Çalsin Artik Şu Keman

BEKLİYORUM ÇALSIN ARTIK ŞU KEMAN

Aman canım aman!
Seni üzmelerine izin verme,
Yanlışlardan kaç, korkma!
Sen daha gonca bir çiçeksin,
Seni koklamalarına sakın katlanma,
Ben ki senin bu halini seyrederken bir sigara içmeye çekiniyorum,
Üfürdüğüm o pis dumanı çekme diye içine,
Halel gelmesin istiyorum sana.

Öyle güzel gonca görmedim ben hayatımda,
Korkuyorum, seni beğenip koparırlar diye dalından,
Sakın çekinme, söyle bunu bana,
Gerekirse alır seni tekrar gömerim toprağa,
Sabırla sularım seni, tekrar yaşama dönmen umuduyla.

Sana zarar verir mi diye düştüğüm ümitsizliklerde,
O hiç sevmediğim silahı alıp elime, vurup yok etmek benim için çok kolay olsa da o pislikleri,
Mahpus damı altında senden uzak kalmak varya,
O alıkoyar beni…
O bebek gözlerden ırak olmak, benim için ölümlerin en acısı,
Islanmasını istemiyorum asla onların, hep gülmeliler!
Gülmek yakışıyor onlara çünkü.

Yaşa hayatını umarsızca doya doya,
Ben senin yerine sevinerek umarım yana yana,
Halel getirme güzelliğine, pislikleri temizleme saflığınla, gülüşlerinle,

Tek beklentimdir senin muhabbetinle şad olmak,
Şaddan da öte,
Senin için gerekirse ölmek,
Ateşlerinle yaşa,
Yak dünyaları onunla…

Bir kemanın akort anındasın şu vakitlerde,
Çalacağın anı hasretle bekliyorum,
O melodilerde yok olup,
Beklide en eşsiz ölümle şereflenip,
Sonsuza ulaşmak istiyorum.

Sen gibi güzel gonca görmedim ben hayatımda,
Unutulmaz bir bulut yangını oldun dünyamda,
Korkuyorum, seni beğenirlerde bir başına koymazlar diye dalında,
Sakın çekinme söyle bunu bana,
Gerekirse, alır seni tekrar gömerim toprağa,
Sabırla sularım seni, tekrar yaşama, o gülen gözlerinle dönmen umuduyla…

F. Erbil KUTLU – 05.06.2008.Perşembe / 2.30