Bekliyorum Şiiri - Veysel Tanrıverdi

Bizim durak yeri var ya!
Ben hala oradayım.
Gittin,
Sıcacık gelecektin karlara basarak.
Dedin ya!
İki günlüktü ayrılık
Evimiz soğumadan gelecektin.
Binlerce iki gün oldu
Otobüsün şoförü bile değişti
Başkaları oturuyor o koltukta
İnmiyor kimse bizim durakta.
Gel, kapıya
Anahtar paslanmadan.
Yarım kalan dersini anlat
Kalemler uslanmadan.
Üşür gibiyim, korkuyorum...!
Kaç kez ısıttım çorbayı,
İçemedim.
Bir selvi de ben diktim
Sensiz
Belki de bensiz büyüyecek.
Yıldız olurmuş gidenler
Sana benzetiyorum ama elleri yok
Ağladığımı gördün mü?
Bilmem benim göklerimde misin?
Yokluğun yırtık yelkenli
Kıyıcığın yalnız feneri
Bin söndüm
Bin yanarım.
Ansızlara uyanırım ayların ışığı
Bilmiyorum yollarım toprak
Sana varır
Sana düşer
Yokluğunda ben bir kuru yaprak...