Kapı eşiğinde soğuk merdivende oturuyorum.
Çok üşüyorum,sarıl artık bana donuyorum.
Bazen delirmiş gibi bakıyorum resmine ,bende hiç resmin olmasa da .
Uzat ellerini, çekip götürüyor yokluğun beni derin kuyulara.
Olamazdı böyle diyor sana ait olan et parçam .
Uzat artık kapı arasından bir gül yahut bir papatya
Olacak o kadar . Seni sevmek zor
Kolay olmayacak hiç bir zaman
Beklenen ben değilim belki ama bekliyorum .
O derin soğuk kuyuda.
Bir umut Yusuf misali gönlünde sultan olmaya
Kayıt Tarihi : 1.1.2024 02:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!