Bekliyorum Şiiri - Coşkun Arslan

Katrandan süzülmüş gecenin ayazında
Yıkıldı tüm köprüler ben kaldım enkazında
Bir bela sarmalında açmazlar açmazında.
Bu can imdat istiyor, bulmanı bekliyorum

Cemreler düşsün hele değişsin de bu devran
Işığın hüzmeleri belirsin de ufuktan
Kuşlara nispet olsun uçalım mutluluktan
Gövdem kanat istiyor, Olmanı bekliyorum

Yağmurlar da toprağın duasıdır bilesin
Sende bu mecnun için tıpkı aynen öylesin
Düşen taneler gibi Ruhumu okşar sesin
Yani hayat istiyor, Bilmeni bekliyorum

Suları tutuşturan yangını sorma bana
Tarif edemem ey yar dengini sorma bana
Ayrılığın hasretin rengini sorma bana
Gayrı vuslat istiyor Gelmeni bekliyorum

Karabulutlar baştan dağılıp ta gitmez mi?
Ömrümü törpüleledi  çektiklerim yetmez mi?
Şu somurtkan talihim bir tebessüm etmez mi?
Ey talihim yüzüme gülmeni bekliyorum

Coşkun Arslan