BEKLİYORUM...
Umutlarımın azapta olduğu
Köhne bir mezar var içimde
Dokunsalar düşeceğim
Bir ayağım uçurumun eşiğinde
Ve ben o uçurumdan
Darağacına giden
İdamlık bir mahkum gibi
Son kez ve son bir tutkuyla
Bakıyorum mavi göğe
Ama gülümsüyorum her şeye rağmen
Çünkü çocukken biriktirdiğim
Misketler geliyor aklıma
Sonra bir şiir düşüyor gökten
Fesleğen kokuyor her mısrası
Yağmurun toprağa
Değdiği yerde
Rengarenk hayaller biriktiriyorum
İçinde siyah beyaz
Bir gökkuşağı
Umarsız voltalar atıyorum
Hayat mapusunda
Bir yukarı bir aşağı
İçimde bir yangın büyüyor
Ruhumu yakıp kavuran
Her seherde
Tutuşturuyor şafağı
Ne yapsam ne etsem
Üstüme giyemiyorum bu çağı
Boynumu uzatmış bekliyorum
İbrahimdeki bıçağı...
Yunus Öndoğan
Kayıt Tarihi : 9.3.2022 07:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Öndoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/09/bekliyorum-593.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!