Kendim seçerken sürekli kaybediyorum
Vazgeçerken bile daha çok seviyorum
Bir gül bahçesi düşün misler kokulu
Her gülü es geçerken, seni eş geçiyorum
Uzun bir yoldayım durmaksızın yürüyorum
Karşımda dağlar, denizler ama yılmıyorum
Bir damla bir şey yok, tek varlığım sensizlik
Onuda kaybedince ne yaparım bilmiyorum
Gözümü kapadım senle geçmişi izliyorum
Üşümüş sanki aydınlık üstünü örtüyorum
Karanlıktan alıyorum hazzımı sensizken
Çünkü seni onda özlüyor ve bekliyorum
Kayıt Tarihi : 19.4.2020 21:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
