Bir tepenin ardında mevzilenmiş!
Bekler mişsin!
Gerek yoktu ki!
İçinde eksilirken gün be gün!
Ha bir eksik he beş fazla!
Çekip vurasıya nefretse seninkisi!
Vurmana ne hacet!
Ters esen rüzgâra emanet etmişken sevgimizi
Ben zaten çoktan ölmüşüm ki!
Kalk ve yürü...
Bir nedene sarılacak kadar sevilememişken
Suç ve suçluya gerek yok kuzum
Ben gitmişim gönlünden
Sen kendinle yürü
Düşlerde bırak...
Düşüncelerimde ben kendi katilim olmuşum!
İşte asıl ölüm bu değil mi?
Ben kendimi mantığımda öldürmüşüm!
Senin hislerinde!
Bekliyorum!
Kayıt Tarihi : 24.8.2019 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özlem ve acıların yolculuğu...
