Bekliyorum Şiiri - Burhan Kaynar

yoksun
yazmıyosun,aramıyorsun,
ben ölüyormuş gibi oluyorum
canım toplanıyo gırtlağımda,
gözümden yaş dilimden adın eksik olmuyor,sensiz
halim yaman anlayacağın dostum
buraya yazsam ne olur, onuda bilmiyorum
yüzüne diyemedikden sonra
boynuna sarılıp seni seviyorum demedikden sonra
bu can yaşamış ölmüş ne fark eder?
bencede fark etmez.
inan ki bana yaşamamın tek SEBEBİ sensin.
seni bir kez daha görmek belki yanağına yanağımı sürmek
sen beni cok hafife aldın galiba kadınım
biliyorum iyi bir sevgili olamadım
hatta kötüyüdüm.
ama sende cok iyi biliyorsun ki
seni cok sevdim
herkesden herseyden cok sevdim
ve seni benden cok sevecek birinin olmadığını bildiğin gibi
sensiz yasayamayacağımıda bilmen gerekmezdiydi kadınım
bak yine hastalandım yokluğunda
her bi yanım ağrıyo sızlıyo
illede kaburgamın altı varya
hani senin olan mekan
bıraksam bir, cıkacak yerinden sana kosacak
her sabah hayalin yanımda uyanıyorum
oysa kac geceyi sabah etmişdik
bunlar mazimi oldu simdi kadınım
bana sakın unut deme
alışırsın deme
ben neyi unutacağımı bile bilmezken
nasıl unutucam hayallerimizi
hatırladın mı?
sırça köskümüzü
hani göğsüme yaslanıp film izleyecekdik
hani sen bana meyve soyacakdın
hani yatagımızda ikimizin arasında burnuma bir minik burun dokunacakdı
babasının yüzüne yatan bir BERAY olacakdı
ya bunlar yalan olamaz
yada herbirimiz rezil bir yalandık
ama bilki kadınım bu yürek cokdan yoluna feda etmiş kendini
belki yanlıs yolda onuda ben değil sen biliyosun
fakat, sevmişya seni bir kere yanlıs da olsa
sevgi çığlıkları atmakta
olsun,
ben bekliyorum kadınım
son nefesime kadar bekliyorum
nasıl olsa istanbul ceker seni bir gün yanına
ve benide senin yamacına
sadece sıramı bekliyorum....