Bekliyorum Şiiri - Zekiye Yavuz

Sen gittin ya
Hiçbir şey değişmedi
Her şey bıraktığın gibi
Bıraktığın yerde duruyor merak etme
Fazladan şu sol yanıma keskince bir sızı eklendi
O kadar

Sabaha senle uyanıyorum
Kahvaltıyı beraber yapıyoruz buharı üstünde
Demli çayla
Çok içiyorsun diyorsun sigaramı yakarken
Kötü öksürüyorsun içim acıyor
Ardından
Bende çok içiyorum bırakalım diyorsun
Alelacele çıkıyoruz evden
Sokak kapısının önünde kucaklaşıyoruz
Gülüşün
El sallıyor uzaktan

Gün boyu
Manyetolu telefonda düşüp duruyor sesin
Nabzım seni vuruyor
Tenimde kokun
İştahım pek yok
Öğle yemeklerini kırıntıyla geçiştiriyorum
Ziyafeti akşama saklıyorum

Manavla bakkalla selamlaşıyorum eve giderken
Bizim Pakize var ya
Çöplüğün kedisi
Camı tıklar hemen beni görünce pencereden
Hakkını yemeyeyim birde şu sokak lambası
Hani beni altında ilk defa öptüğün
Göz kırpar buruk tebessümle
Ben mutfakta oyalanırken
Yaramaz çocuklar gibiydin ya
Senden patates kızartmalarını saklardım
Sofrada birlikte olalım diye
Bu Pakize senden sabırsız
Senin gibi dolaşır durur ayaklarımın altında
Kuralımı bozmam amma
Hele ki senin aldığın vazoya çiçek koymadan
Kimse oturamaz karşıma

Yemek arasında çay demlerim
İki paket selpak almadan da oturmam haberlere
Sokulurum köşedeki yastıkların koynuna
Ha unutmadan selamları üstümde kalmasın
Menekşeler hep seni sorar
Birde şu bizim kapıcı Ahmet Efendi
Abla bir isteğin varsa söyle çekinme
Ağabeyimden haber var mı der
Sağ olsunlar

Karanlıktan korkardım ya
O yüzden bütün ışıkları yakıyorum geceleri
Fatura biraz kabarık gelecek ama
Boş ver
Öyle seviyorum ki yıldızları seyretmeyi
Bir bakmışım sabah oluvermiş
Bir iki saat uyku yetiyor bana
İnadına seviyorum geceleri
Takvime çizik atmak
Nasıl güzel bilemezsin
Bekliyorum
Günlerin geceye dönmesini…

15 Şubat 2007