Bir gün geldiğinde mezarımın başına
Tıpkı benim gibi yalnız başına bir gül göreceksin toprağımın üzerinde
O güle iyi bak
İyi bak çünkü o gül benim sana olan aşkımın dünyadaki tek kalıntısıdır
Hani sana söylediğim bir şarkı vardı ya
Ölünce sevemezsem seni diye
Şimdi o şarkıyı sana rüzgarın ince nağmeleriyle söylüyorum
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta