Bekliyor Şiiri - Emine Sönmez

BEKİYOR

Hazan yaprağı düşer, aşık olma bir tanem,
Seni nice baharlar, nice yazlar bekliyor.
Hazan gülü tez solar, boşa yolma bir tanem,
Onu soldurmak için ne hazanlar bekliyor.

Hazan bahçelerine güneş bile geç doğar,
Dertlidir başım gibi, dolu yağar, kar yağar,
Gönül bir kez coştumu, sanma bir yere sığar,
Durulmak için seni, ne niyazlar bekliyor.

Denizler buharlaşır, gönlümün ateşinden,
Hayat sel olmuş çağlar, ben koşarım peşinden,
Her gün doğsan gönlüme, ısınsam ateşinden,
Bakmaya usanırsın, beni nazlar bekliyor.

Sevda pınarı dedim, denizler doldu taştı,
Gönlüne dolmak için kaderiyle savaştı,
Mevsimler tükenirken, menziline ulaştı,
Şimdi senden gelecek hoş avazlar bekliyor.

Seni ben bekliyorum, yüreğim titreyerek,
Yollarını gözlerim, yanıma gelene dek,
Dünya dönse tersine, sensiz çarpmaz bu yürek,
Kalbimin şarkısını çalan sazlar bekliyor