Romantizmin soyut resmiydi
Uysal dilli zamanlarda gülümsemen
sevgini dokurdu zihnimin her durağı
kelimelerin renkleriyle
-gittin
sendeki yansımamdı götürdüğün
aklım titrer adını andıkça
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gidenlere selam olsun değerli kalem...ne yazık ki yaşanmışlıklar bizimle ...hep yüreğimizde kalıyor...Unuttuğunu sananlar ise kendilerini aldatır.
Kutluyorum.
hayat her demiyle başkadır ama vefasızlık incitir
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta