Bekleyişler Ve Buluşmalar Şiiri - Yorumlar

En umutsuz anlar vardır, her şey bitti denildiği anda, imdadımıza yetişen gülen gözler gelir, tutar elimizden, kaldığımız yerden tekrar başlardı gülümsemelerimiz. karamsarlığın tavan yaptığı anda, şarkılar yetişir, alır götürür bizi neşe içinde oyunlara dalardık hep birlikte. Kalmadı o güzellikler, artık herkes kendi kabuğunda, kendi derdine düşmüş. Ama biliyorum, her kışın sonu baharsa, her bitiş yeni bir başlangıçsa, o özlem duyulan duygular tekrar yükselecek, elele, mutluluk şarkıları söylenecek günler gelecek, hem de çok yakında. Umutların tükenmemesi dileğimle.

Yaşanılmış günlerde yaptığımız belkide tek şey her seferinde bir yerlerde umuda tutunmak oldu.. belki sırf bu nedenle sabırla bekledik gelecek günleri.. Bu nedenle direndik..Şimdi kayıplar dizilmiş önümüze birer birer. Ne rüzgarlar savuruyor külleri ne yıldızlar aydınlatıyor yüreklerimizi..
Her şeye rağmen yine mavi..
Ve şiirin finali.. Muhteşemdi... kaleminize yüreğinize sağlık. sevgi ve saygı ile.

İbrahim abi şiirinizi beğeni ile okudum tebrik ederim. tam puanımla....

sensiz bir hayata
sığamayacak kadar
ölümler

Yazan gönlü kutluyorum... 10 puan +ant. Işıklar içinde kalın...

Sevginin mor pembesiyle karışan denizlerin mavisi, umutlar, beklentiler, ve elimizi bırakmayan yalnızlıklar... Umutları ışık bilriz sönerler birer birer... Başımız öne eğik, tutunuruz sımsıkı çocuksu umutlarımıza, içimize sonsuz acılar verse bile sarılırız şair yüreğimizdeki sevdalarımız... Çok güzel dizeler... Başarılar ve sevgiler....

bekleyiş ve buluşmalar aşkla sabırla sevgiyle özlemle yağmurla toprağın buluşması ne güzel yüreğinin dağlarına bahar geldi bahar usta erdemle yazan kalemine selam olsun saygılarımla üstadım varol

Kaldı, gerisine düşürdü hayat pek çoğumuzu maalesef... Kalanlar az buz değildi ki?
Belki sınırlıydı olanaklarımız ama geleceğe doğru uzanıp giden umutlarımız vardı, yok oldu, kayboldu, hatta 'gasp edildi!'
Sımsıcak dostluklarımız vardı... Nerde olsa bulurduk burnumuzda çay kokusu tüttüğünde, bir simidi bölüp içerdik, şimdi dost kaldı adam gibi, ne de çaylar eski deminde, simitlerin bile 'pazarı kuruldu...'
Sevdalarımız vardı hele... Mektup mektup beklerdik, bir yenisi gelene kadar okumaktan 'kıvrım yerlerinden' eskirdi.. Sinemalar 'sırf bizim için' matineler düzenlerdi, localar buluşma yeri, sinema önleri hasretimizi beklerdi...
Onlara da bir hal oldu... 'Bitti' deniyor, daha başlamadan, arkasını dönüp giderken çoktan başka bir kola giriveriyor...
Tadı vardı yaşamın... Zahmeti, çilesi, yolu, yokuşu olsa da onurluydu... Terle kazanılmayan paranın hükmü bile olmazdı, kimseler istemezdi 'kirlenir' elim diye...
Ya şimdi?
Ya hayatlar sudan ucuz, ya da ulaşılamayacak kadar uzak bize...

Yazacağım, yazdıkça yazacağım şiire... Ama 'şiir okunsun', ben değil...
İçtenlikle kutlarım İbrahim, değerli kardeşim...

sensiz hayata ölüm bile sığmaz...
Çok etkileyiciydi, çok güzeldi...
Kaleminize sağlık sayın İbrahim Başar...Kutluyorum...