Bekleyişler Şiiri - Reşat Öztoprak

En az yeri gecenin gündüzü başlatıyor
Adımlıyorum toprağı
Her yerde aynı renk olan göğün altında.
Şuramda, orta yerinde yüreğimin bir sancı
Zorba, nar çiçeği dalından.
Gözlerimde bir yangın
Sanki arttıkça artan bir korkuyum
Uçup gidiyorum içinden gündüzün
Beklense hortlayacak.
Bir dal alıyorum ağacından
Bulutlar geçiyor üzerimden
Bir trenin geçişi gibi
Sevdaya sevda, aşka aşk,
Özleme özlem, hasrete hasret gibi.
Bir gün bitiminde solup kuruyan
Beklemesiz daha fazla kuruyan,
Yaşama sevinci bulutların içinde
Dağların ardında hınca hınç gül kokusu.

Griye yenik bir ışık, sessizce dökülüyor
Bir rüzgar aldı başını geçiyor içimden
Bir kuş yuvalanıyor en umutsuz yerde
Üstelik turuncu renge buğulanacak gök yüzü.
Bir hüzün, bir sonbahar, kışa düşkün
Üstelik haziran ortalarına demir atmış
Üstelik sessizlik zamana demir atmış.