Kalbimdeki aşkı
seni bekleyişimle süsledim,
bir sesin yankısı gibi
uzayıp duran gecelerde.
Adın,
karanlıkta unutmayan bir ışık oldu
ellerimin çizgisinde.
Bekledim…
sanki her adımın önceden yazıldığı
gizli bir kader gibi.
Şehrin kalabalığı içinden
bir tek seni duydum,
suskunluğunda bile
bana seslenen bir sıcaklık vardı.
Ben seni
içimde büyüyen bir sır gibi sevdim,
kimse bilmedi,
kimse görmedi
ama ben her gün biraz daha
sen oldum.
Kalbimdeki aşkı
seni bekleyişimle süsledim;
belki bir gün
gözlerin kapımı çalar diye
dünyayı güzelleştirdim içimde.
Ve bil ki sevgilim,
sen gelince
susmuş bütün saatler yeniden çalacak;
göğsümde yıllardır sakladığım
o büyük, o derin, o sarsılmaz
aşk
nihayet
yerini bulacak.
Kayıt Tarihi : 23.11.2025 20:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!