Bekleyiş Şiiri - Metin Akil

Azaba döndü hayatım,
Çelik kafesler içinde gibiyim,
Hergün duvar biraz daha yaklaşıyor
Tavan biraz daha iniyor gibi
İnan kapılar hiç açılmıyor güzelim
.......

Bir menteşe gıcırdıyor yırtılırcasına,
Hep seni bekliyorum,
Bazen bir keman sesi yankılanıyor
Beynimin duvarlarında
Bazende ıslık çalınıyor zannediyorum
Bu ıssız karanlığında zindanın,
Sadece senin ayak tıkırtılarını
Duymak için yere koydum başımı
Ne bir ses ne bir nefes
Kirli bir ayakkabı ökçesi
Çöküyor eziyor boyun çukurumu;
Artık karşı bile koyamıyorum.