Doğmayı bekleyen her gün gibi
Baharı bekleyen kış tohumu gibi
Kağıda hasret her kalem gibi
Gönül muhabbetim bekler seni
Tutsak dilime ses olur şu kalemim
Gözlerinin ışığıdır ışığıdır kış güneşim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta