Bekleyiş Şiiri - Kemal Yılmaz 2

Aşık olduysam ne oldu ki sana
Gecemde gündüzüm de
Seni düşündüysem ne oldu
Vaktinde gelmiycek olan bir otobüsü beklemek gibi degilmi sana umutlarım
Ya sen geç kaldın bana gelmek için yada ben sana
Geç kalınmış bir aşk

Evet deniz kenarındaki salaş meyhanede düşlemek seni
Düşlerimi anlatmak çiçekçi fatma ablaya
Göz yaşlarımı ortak etmek bu düşlere güzel de
Sen hiç gelmeyeceksen acısı var işte

Hüzünler dökülüyor bazen deniz sularına
Dalgara karışıp gitsin istiyorum
Fakat yine daha çok çoğalıyor bitmiyor ki

Cemreler düştü önce ılık ılık gösteriyor bahar yüzünü
Ömrüm kışlarla geçiyor can özüm bahar gelse neyime
Sen olmayinca yanimda

Fakat bilmeni isterim her an gelecekmişsin gibi hazir gönlüm sana
Evi boyattırdim senin sevdiğin renklere hatta perdeleri yeniledim bütün eşyaları sıfırladım daha hiç kullanmadım yine belki bir ümit işte olmayacağını bile bile bir ümit

Benim sallanan sandalyem ve bahçeye bakan penceremin önünde geçiyor bütün vaktim
Sadece demli çayım sigaram ve hiç bitmeyen efkarimla yolda gözlerim
Ha geldin ha geleceksin le geçecek ömrüm olsun ben gönlüm evim ve ömrüm senin için hazır sevdiğim
Gel yada gelme seni bekleyeceğim

BEKLEYİŞ