Bekleyiş Şiiri - Geylani Aksin

İşte böyle sadece bekleyip durur insan
Ölüm mevsim ayırmaz belki mart belki nisan
Son durağın burası ah bunu bir anlasan
Varsa başka bir çözüm söyle bize bulursan

Çaresizdir ölüme elinden bişey gelmez
Ne yapacağını dahi söylemezlerse bilmez
Çün ki ölüm eledir kendini ölür görmez
Bu gerçeği görmeden insan maksuda ermez

Acep nasıl durmalı şimdi nasıl olmalı
Eşe dosta bakarak gözler yaş mı dolmalı
Asıl gaye ibrettir bundan ibret almalı
Ölüm bize tek gerçek bunu unutmamalı

Kaza bela musibet bunlar birer bahane
Bak bunlarla doluyor taşıyor hastahane
Ecel geçmiş cihane şimdi ağlıyor hane
Bunlar sadece sebep asıl ölüm Yegane

Sanki gerçek değildir belki yarın gelecek
Bizi bırakmamıştır şu kapıdan girecek
İnanmaz insan buna bak şimdi dirilecek
Şaka yaptım sizlere deyip sevindirecek

Ama ne şaka ne de hayaldir yaşananlar
Tamamiyle gerçektir şimdi şu an olanlar
Bir acı içindedir eşi dostu yakınlar
İnanmaya çalışır doğrumudur bu anlar

Ve tabutun gözükür gür çığlıklar yükselir
Tabutu tutan eller fatiha der seslenir
Konarsın musallaya şimdi imam beklenir
Saflar insanla dolar birer birer eklenir

Belki bir sürü insan tek burada buluşur
Küsler barışır eller namaz için kavuşur
Defneder ve giderler böyle herkes savuşur
Sarılır ağlaşırlar saf gönüller avuşur

İşte sen asıl yurda kapıyı araladın
Defterini kapattın sonunu karaladın
Arka da kalanları acıyla uğurladın
Tekrar kavuşan dek Allaha ısmarladın