Bekleyiş Şiiri - Melahat Sönmez

Bekleyiş

Bir bahane bularak
Yürüyüşe çıkıyorum her sabah
Yollar benim gibi yalnız değil.
Dağların içi boşalırcasına akan göksu
Sol yanım da boylu boyunca uzanmış
Sesizce yalnızlığıma eşlik ediyor.
Elektrik direkleri ve lambaların şavku vuruş bir yanından,
biryanından salkım söğütler saçlarını salıvermiş üstüne.
Nereden getirildiği bilinmeyen yaramaz küçük Ördekler dalış yarışında
deniz vurğununu bilmeden.
Sabahın sisi dağıldı.
Belki karşıdan sen çıkacaksın.
Yüzünde bir tebessüm
"Günaydın" diyeceksin.
Günaydın
güzel bir kelime
Yalnızlığım ışınlarda eridi.
Sabah rüzgarı aldı gitti belki
Yada o güzel yüzünde sen ve ben oldu.
Ah Ah hayallerim!
Karşıdan gelen yanındakine "memleketi bitirdiler" diyor
Ben kendi bitmişliğimi düşünüyorum.
Bir günaydın
Bir Günaydın!
Bekleyişim nafile.
Memleketin bitmişliğine mi
Kendi bitmişliğime mi yanmalı?
Bir somun ekmek.
Fırına gelmişim işte.
Yüzüme bakmadan "75 kuruş" diyor
Elindeki poşete koyduğu ekmeği uzatıyor.
Günde kaç kişiye görmeden bakıyor acaba?
Bunu çok düşünmüşümdür.
Beni görmeden yaşadığın, yaşadığım yılları.
Şimdi hoş yine düşünüyorum ya!
Sen yoksun diye yanımda üzülüyorum.
Üzülüyorum ama sen benle hiç olmadın ki
Sen kendi dünyanda ben sana müptela
Sızlıyorum
Acıyorum
Kanıyorum
Sessizliğim.
Seni yarattığım o yerde, yüreğimde
"Günaydın" diyor sıcacık bir ses
Yeniden Doğuş ve aydınlığın sözcüğü
Yüzünde tanıdık bir gülümseme
Günaydın.
Ümüt Site' sinin duvarlarını saran yasemin kokuları sarıyor çevreyi.
Mutluluk!
Mutluluk bir andır.
Onu yakalaya bilirsen
Hayat herşeye ramen
Sensiz de güzeldir.

9.11.2016
Melahat Uran
Sevdaya dair bildiklerim adlı kitabımdan