Özgürlüğe bir adım atıyorum
Kalbim tutsakliga daima mahkûm
Tenime vuruyor güneş hafiften
Saçlarımı teğet geçen bir bora
Şimdi istanbuldayim bir süre
Özgürlüğün şehri olan yerde
Tutsağım yine de bir haki bereye
Gözlerim doluyor bazen hafiften
Roma'nın yok olduğu bu şehirde
Özgürlüğü tatmak isterdim seninle
Martılarin dansıyla boğazın üzerinde
Acısını çekiyor kalbim önceden
Kollarını açıp gökyüzüne hissetmek
Gözlerin kapalı bir anka misali
Hep kullerimden doğuşu düşleyerek
Yürüyorum ölüme yavaş ama kararlı
Hep derdim huzur veren bir yer olmalı
Bedenim ateş olup yanmali, yanmali;
Ki savrulsun ruzgarlarda özgürlüğe, uzak vatanlara, yeni umutlara, yalnızlığa.....
Işbara Han
Kayıt Tarihi : 27.1.2020 22:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Işbara Han](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/27/bekleyis-669.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!