Bütün gün pencerelerde bekleyen benim
ve çalan tüm telefonlara
sen olma ümidiyle konuşan da.
Razıyım
herhangi bir yerde karşılaşalım
Söz....! ! ! Onunla da avunacağım.
Adımı sesinden duymaktan vazgeçtim
sesini duysam oracıkta yığılacağım.
Buralarda soğuk rüzgarlar esiyor ama
Yüreğime vız geliyor.
Kış mevsimi,normaldir diyorlar..
İçimdeki SEN'i üşütmek istemediğimi bilmiyorlar....
Mesele aynı fikirlerde olup da anlaşmakta değil...Mesele farklı fikirlerde olup birbirine saygı duyabilmekte...
İşte böyle davranabilene İNSAN deniliyor..
Kayıt Tarihi : 27.12.2014 16:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
düşüncesiz prens
