yoruldum da su içeyim diye durdum sanki gözlerinde,
yalnızlığımın pınarındaki ab-ı hayattan.
kor alevler sarmış, ıstırabını çekiyor yüreğim.
gözlerimin tuzlu yaşları da yakıyor bir yandan,
inceden inceden sızlıyor hatta yüzüm, gözlerim.
anlamsız sözler dolanıyor, kafam da dağınık.
serzenişe geçmiş hayal bahçemin çiçekleri,
ne çabuk unuttun dercesine bakarken
bırakıp gitmiyorsa, duruyorsa karşında kaderim,
bırakmayan olarak duracaksın karşısında kaderin.
güzel günlerimizi al gel gidelim sonsuzluğa,
al gel seni bekliyorum seni, ey sevgili.
18.03.2012 01:27
Kayıt Tarihi : 8.3.2013 05:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'' Küflü Kalplerden Gelen Şiirler '' kitabımdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!