Bekleyiş Şiiri - Efe Aktürk

Hayatımın zemherindeyim çıkmazlarda
Sensizliğin çemberine düşmüşüm son durakta
Kurtarın desem kim olur bana bir umut ışığı bu yolda
Bulamadım senden gayri başka bir kutsallığı... erdim huzura...

Defterleri döktüm sonsuzluğunda
Kara sayfalarımın yazısını sordular bana
Açıklayamadım senden kalanlarda
Dizdiler onları sayfalarca

Düzeltemedim ama bir türlü seni ve hatıralarımda
Çünkü sen kalıcıydın o sayfalarda varlığınla
Yaşanacak bir kaderimdin alınyazımda
Şimdi yoksun yanımda...olmadın da...

Seni bekliyorum...sabırsızca...
Gel de sevdamızın çiçeklerini koklayalım defalarca
Anlarlar... yanımdasın ya belki inanırlar bana
Bitmeyecek ölümsüz sevdaların da var olduğunu bu katında

Sevdamızı haykırırız sonsuzluğa
Varlığını bile hissetmenin doyumsuz hazzında
Gel de kurtar beni eyy yüce sevdam yalnız bıraktığın bu endamı arşta
Gel de tekrar yarat beni o bitmez varoluşlarında...