Bekleyiş Şiiri - Yunus Kadakal

Gözler inanmaya açılmadı
Korktu ve sustu ağız,
Kulaklar,
Bir anlık gaflette
Yanılmamak için
Duyduklarını anlatmadı,
Sakladı,
Kocaman bedenin
Yıkılmasından korktu…

Azıcık bilenin
Yüreğinde yer tutan bir güzellikti,
Her tanıyanla bir öyküsü olan
Masal dışı kahraman.
İsmi anıldı mı,
Saygıyla, hürmetle anılan..

Vakurlu duruş,
Onurlu dava adamı,
Yüreklerde bekletilen,
Nadas insan…

Bir gidişle gittin,
Kor ateş gibi,
Kar girdi gönüllere,
Senle düştü bedenler,,
Sensizliğin soğukluğu
Doldu içimize,
Üşüdük..

Hiç bu kadar umut
Bir arada olmamıştı,
Bu kadar sevgi..

Ne gösteriş vardı
Ne de desinler korkusu,
Bir mucizeye karşılıktı beklenen,
Küçücük bir umut…

Lakin bize kalan,
Son gülümsemendi,
“Üşüyorum”un.

Bize gerekli olan
Metin olmaktı,
Ve
Seksenlik metanet,
Seni,
Nurlara emanet etti…