Bekleyiş Şiiri - Ahmet Suyadal

Aruz vezninde bir hitapla başlar heceler
Sonra bir kaideyle biter sensiz geceler
Neyi yazarsan yaz tükenmez kelimeler
Yine yeniden seni yazar nasırlı bu eller

Bağırsan da çağırsan da sana bütün sözler
Sen yoksan bu kalp sevdayı aşkı neyler
Mecnun olmuş diller dolanmış seni söyler
Gözlerden akan yaşı hangi geçmiş siler

Name olup akar sensizlik boşa bekleyişler
Karanlıkta kalırsın açılmaz kapanan perdeler
Bir varsın bir yoksun kime bu serzenişler
Hangi gidişin sonu bu yüreğimdeki sisler

Yar dersin yaralar vurur yüreğini pareler
Kirlenir eline her aldığında kalpteki sudeler
Kalmadı bir tek umut sensizlik içimi yareler
Kaybolup gitti gözlerimdeki mavi buseler

Söndü tüm yıldızlar gökyüzü yalnız neyler
Yaban gülü kır çiçeği birde kırmızı güller
Ay gökyüzü yıldızlar ve su garip gözler
Açıp yüreğini yârin, yârin gelmesini bekler