Bu bekleyiş, ertesi gelmeyen bir arife,
Ya da yirmi dördü vurmayan saat
Bu bekleyiş, ırmağın denize kavuşamaması,
Hep bu bekleyiş, günün doğuşuyla batışının arası.
Bu bekleyiş zor, bu bekleyiş acı
Bu bekleyiş, işkence!
Açmayan bir tomurcuk bu bekleyiş
Kanadını yerden kesemeyen kuş
Bu bekleyiş, kemiğe dayanmış bıçak
Bu bekleyiş, tepesi görünmeyen yokuş.
Bu bekleyiş aç, yese doymaz zamanı,
Bu bekleyiş, yüreğe saplanan sancı.
Bu bekleyiş, aslında Ona da değmez;
Akşam olur, sabah olur “yar” gelmez.
(İst. 30 Mart 1992)
Gülsüm TanrıverdiKayıt Tarihi : 2.5.2003 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İyi şiir aşkı anlatırken, 'aşk' tabirini en az kullanan, bekleyişi anlatırken 'bekleyişi' ifadesini en az kullanan, ayrılığı anlatırken 'ayrılık' kelimesini en az kullanan şiirdir, derler ya eleştirmenler, ben buna katılıyorum kişisel olarak. Nesirden farkı da bu değil mi zaten şiirin.
Hani bir şarkı sözü vardır, der ki: 'bu bendeki çölün suya çağrısı', aşk, sevgi ve özlemi kullanmadan anlatıyor aşkı sevgiyi ve özlemi. İşte bana göre güzel bir şiirde olması gereken ifade tarzı.
İşte bunun gibi 'bekleyiş'ler daha da azaltılsa hem kurgu daha net bir şekilde 'ben burdayım' diye haykırır, hem şiirin lirizmi ve müzikalitesi artar.
Ama dediğim gibi herkesin kendi uslubuna da saygı göstermek lazım, bu eleştiri benim kendi uslubum çerçevesinde yapılmıştır.
Saygılarımla
Asım Yapıcı
TÜM YORUMLAR (6)