Bekleyiş Şiiri - Emrullah Burgu

Deniz uyuyor, Deniz'in uyuması lazım
Kıyımda.
Ki Deniz sayıklıyor kıyıma her yanaştığında:
"Ben boğulmaya değmiyorum."

Dalgaları öncelikle saygısız gecelere vuruyor.
"İstanbul kıyım oluyor!"
Fakat Deniz uykuda,
Nerden bilecek gözyaşımın:
Üzerinde yorgun gemilerinin boğulduğu
Halsiz ve de yüzsüz Marmara'ya aktığını.

Boğulmaktayken bütün gemiler
Gözyaşımın hengamesinde!
Yüzüstü sürünen alçak martıların,
Alçak uykusunda mırıldanan boğulmuşlukların
Korkulu rüyası:
Ki kanatlarımda alçak martılar uyanıyor..

Bütün korkularında boğularak:
Kabusunu arşınladı Deniz,
Ayak basmadık yer bırakmadı...
"Bu bir rüyaydı: Kıyıma vuruyor şairler" dedi korku dolu sesiyle,
Kıyının hemen yamacında dinlemekte olan koca çınar!
Ayaklanıp söylendi Deniz'e:
"Ki biz şairler dalgayı da kıyıyı da severiz..."

"Sen benim saklı bıraktığım cennetimsin" diye feryat ederek uyandı Deniz.
İstanbul çıplak gözlerini araladı:
"Sana kavuşamıyor, sana dokunamıyorum"
Kan ter içinde kalmıştı kıyısı
Silmekteyken kıyısını yakan,
Cehennemliklerinin söz yaşı...
"Korkuyorum."

Deniz hıçkırarak kendini döktü
Bir yaprak, bir gözyaşı misali!
Habersizdi gelmekte olan fırtınadan,
Dalgalar yine boğuyordu bütün sözcüklerini.
Kendini alamıyordu ağlamaktan;
Zoraki çıkarıverdi boğulmaktan korkan sözcüklerini,
"Cennetimden kovuldum."

Fırtınanın korkusundan kaçanlar,
Kaçmak ile kovulmak arasına sıkışıp kalmış,
Kendini öldürmekle kandırmaya kalkmış,
Deniz'in:
Boğulmakta olan ilk sözü."Kendimden kaçamıyorum"

Ki;
Deniz kıyıma vurdu,
Beni boğarak!
Dökülmek istemedi hiç yırtık mezarımın,
Solmakta olan karanfillerimin üzerine...
Elimi uzattım;
İstanbul'un her iki yakasına,
Fakat Deniz beni boğuyor...
Ve bütün kıyılar gözlerime doluyor.

Kıyıma doluşmuş insancıklar görüyorum,
Yansımakta bütün ölüşleri;
İstanbul ayağa kalkıyor;
"Bütün ölümler seni bana doğuruyor."
Zararla oturup okşuyorum bütün gülüşlerimi...

Ki Deniz'in haberi yok,
Boğarak beni kendinden bir parçası yapmış!
Üzerimde tepinen hayal ve de umutlar,
"Ben boğulmaya değiyorum."
Ki Deniz'in haberi yok,
Kundakta yatan umudun;
Kanadı kırık düşlerin,
Yıkılmış ve de yıkılmakta olan bütün hayallerin,
Bize ait olduğunu...

Ve Deniz uyandı, Deniz'in hülyası;
Ki bu şiir Deniz'in hayal dünyası...

Emrullah Burgu