Bekleyiş Şiiri - Burak Kara

Biten bir ilişkinin kıyılarında yürüyüşe çıkmak
Ne kadar doğruydu bilmiyorum
Belki anılarımı yad etmek istedim
Belkide kıyıya vuran dalgaların aşındırma sebeplerini görmek

Bilinmez

Bildiğim tek şey vardı
Ayrılığın bedenimde açtığı yara
Gün geçtikçe büyüyorudu
Ve bu yara günden güne beni acizleştiriyordu

Sana dön diyemiyordum
Çünkü buna yüzüm yoktu
Cesaretimi umarsızlığım götürmüştü
Umudumu ise sebepsiz terkedilişler

Sensiz yaşayamayacağımı biliyordum
Bana dönmeyeceğinide

Sevgiye muhtaç kollarım hep seni aradı
Yalnızlıkla mutluluğun yol ayrımında hep seni bekledim
BEKLEDİM
BEKLİYORUM
BEKLEYECEĞİM…