Bekleyiş Şiiri - Nuh Yıldız

Yıllar sonra sırası’ mıydı şimdi, böyle çekip gitmenin
Sokaklarda bir başıma bırakıp, böyle perişan etmenin
Hasrete, sensizliğe dayanacak kalp’ mi var bende sanki
Faydası yok’ ki süresi olmayan beklemeye, sabretmenin

Acaba tahmin edebilirmisin acısını, biçare terk edilmenin
Zevki yok, ayazdan dudağı çatlamış, mehtabı seyretmenin
Taş kesilip, dalgalarıyla kıyılara saldıran denize bakarak
İşkencesindeyim, seni bana getirecek gemiyi beklemenin

Çınarcık iskelesi bile farkına vardı, bu kederi gizlemenin
Gemi gelirken umutsuzca, seninde geleceğine sevinmenin
En son yolcu ininceye kadar, heyecanla seni beklemenin
Tarifsiz hüznünü duyuyorum, yine sensiz eve dönmenin

Kasım 2000