Bekleyiş Şiiri - Dilek Değerli

Çanları çalmayan dağ başında
bekler birini sessiz ayaklar
kuleler nasıl beklerse rüzgarı.
Değirmenlerde öğütülen acıyı
katık edercesine yaşama
Bekler birini su kenarında
kuru sıcak çatlaklığında
kumlar nasıl beklerse gelgiti.
Saatlerce bağlanır eli kolu
sıkılan bir çıkmaz sokak gibi
yerle bir eder içindeki evleri
Bir ağlama duvarı arar,
kozasını patlatmaya hazır.
Kırlara atar çorak damarlarını
fırlatır gözlerini kayaların sivri bıçağına.
Katlar güneşi
katlar alacakaranlık olana dek.
Gelmez hâlâ o beklediği
bilmez ki
kanatlı yürekler görünmezler
bilmez ki sudan yüzler
ay ışığında görünürler.

(Gece Kelebeği'nden)