Bekleyiş Şiiri - Perihan Karakaşlı

Bekledim gönlüm gibi ısısız şu sahillerde
Bir gün gelirsin diye umdum bu sakin yerde
Sular gece gibi kararmıştı güneş batıyordu uzaktan
Seni bekledim saatlerce böyle
Gönlümü kurtaramadım bu tuzaktan

Bu tuzak hayallerimin ümitleriyle çiçeklenmişti
Bekleyişde buluyordum ruhumun gidasını
Gönlüm ümitlenmişti
Defalarca kendi kendime sordum
Acaba bu ufuktan doğaçakmı güneş diyordum?

Bu bekleyiş ümit veriyor kalbimi sakinleştiriyordu
Sahillerde bekliyordum böyle bu hergün devam ediyordu
Gözlerim engin denizin nihayetinde uzaktım herkesden
Bu sonsuz bir bekleyişti belki,
Fakat ürküyordum hayalimi bozaçak her nefesten

Nihayet gönlüm kırık gözlerimde bir damla yaş
Kendimi kurtardım bu ümitsiz hayalden yavaş yavaş
Döndüm yine her günki alemime
Bu sahilere tekrar dönerim yarın
Şimdilik bıraktım hayelleri yerine