/ Bekleyiş... Şiiri - Ayten Karakaş

yönlerimiz ters
ey dilleri ömre bedel mahim
neye binsem hep yol aldı maşrık’a
anla artık hep borca yazıyor kader
verecek çoğaldı da
hani alacaklar nerde
bulmak için gidemezken mağrib’e
hesaplamanın alemi ne? ..

martıları alay ettirdin bana derin halfetteyken
ne diye gel dedin
dedinse de sen nerdeydin
gözleri ömre bedel mahim
şimdi sırası mıydı
şıpsevdi dallarınla beni tutmanın
minik serçelere bile yer kalmamışken?

dost…dost…dost…
sana dost diyorum ama biliyorsun değil mi?
iyi ki vardın bugün
iyi ki vardı
baharına hazan karışmış gözlerin
ve iyi ki güldüler bana
yoksa nasıl binerdim o vapura

diyecek çok şey varken boğuluyor kelimeler
anla kalemimin susuzluğunu
saatler miydi kovalayan oturduğum bankları
yoksa güzden kaçan güneş miydi?
nafile beklemelerimi usulca koydum oraya
öyle bir gittim ki senden
gelmelerim kıskandı
martılar beni uğurlarken…

gerçi haklısın
haklısın diyorum ama
sen gel bir de bağrıma sor
yeni tutuşmuş çıra gibi
dudaklarımı yakar değmeyen busen
saçlarımda siyah dumanı tüter

yok böyle olmayacak
yeminim var dosta…
bugün tanışmamışken gözlerinle gözlerim
yarını düşleyemem ben
ırak bana çoook ırak
bir şey demedim ki ben
bir buse borcu olan sendin
sevmelerinden korkarım hem senin
dokunmalarından
tenim alışmadan tenine
var git sen yine gurbet ellerine
içindeki o maşuk var ya
onunla sabaha kadar konuş, seviş yine

belki de
belki de insan sevdiğine kıyamazmış
kokusu güllere bedel mahim
kıyamamışsındır gözlerin dokunur diye tenime
ondandır yokluğunun marazı
belki de hayırlısıni dilememdir Allahtan! ..

dost…
sen misin yazgım
sen olsan
sen olsan
sen olsan
her gün beş vakit duamdaki
sen olsan…

09/11/2006