Kuşun uçup gidişi gibi,sessiz.
Küsmüşler kaderlerine.
Pes etmişler.
Yılmışlar.
Yaşamlarına küsmüşler,
oyuncağı alınmış çocuk gibi...
Bir yıldızın parlamasını mı bekliyorlar ne?
Yoksa dünyanın yıkılışını,
gülenlerin ağlamasını mı beklerler nedir?
İşte öyle,sessizce...
Dağ başında ne kalmış eskisi gibi.
Ağaçların ağlayışına bile bakmamışlar.
Bir kuş bile uçmaz,süzüle süzüle.
Her şey küsmüş başkalarına.
Bekliyorlar sakin,
gelecekte olacağı.
Belki de, gelecekteki kurtarıcılarını..
(Soğucak-10.12.1976)
Ayhan HızKayıt Tarihi : 29.10.2006 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)